“Pa, je wordt oud”, zei de dochter toen haar vader op de
eerste sneeuwwandeling sinds bijna twee jaar al na driehonderd meter over de
winter van 1979 wilde vertellen. “Compleet
ingesneeuwd en pas na drie dagen hadden ze in het westen eindelijk door. We
barstten van de honger”.
Als je in Noord-Groningen op een mooie winterse dag met een
laagje sneeuw willekeurige mensen aanspreekt over de winter van 1979 krijg je
zoveel verhalen te horen dat je ’s avonds een boek kunt schrijven. Interessant
idee. Wachten op de volgende sneeuwbui.
Erik de Graaf
1 opmerking:
Voordat het duidelijk is dat er vanochtend een dun laagje sneeuw op de grond lag was alles al weer verdwenen.
Natuurlijk blijft het in een stad altijd warmer.
Soms verlang ik weleens naar een echte winter.
Vriendelijke groet,
Een reactie posten